دارو ها

4 مورد از عوارض استفاده از پمادها بی حس کننده

پمادها بی حس کننده معمولا حاوی موادی مانند لیدوکائین یا بنزوکائین هستند که با مسدود کردن انتقال سیگنال‌های درد از اعصاب پوستی به مغز، باعث کاهش حساسیت در ناحیه مورد نظر می‌شوند. برخی از افراد از این پمادها برای کاهش درد هنگام انجام خدمات درمانی و زیبایی مانند لیزر موهای زائد استفاده می‌کنند.

برخی از پمادهای بی حس کننده که در بازار موجود هستند عبارتند از:

  • پماد زایلاپی (Xyla P) که حاوی لیدوکائین و پریلوکائین است.
  • پماد املا (Emla) که نیز حاوی لیدوکائین و پریلوکائین است.
  • پماد الاندینا (Elandina) که حاوی لیدوکائین و تتراکائین است.
  • ژل زایلوژل (Xylo Gel) که حاوی لیدوکائین است.

برای استفاده صحیح و امن از این پمادها باید به نکات زیر توجه کرد:

  • قبل از استفاده از پماد باید با دکتر یا تکنسین لیزر مشورت کرد و دستورالعمل را دقیقا رعایت کرد.
  • قبل از استفاده از پماد باید مقدار کمی از آن را بر روی پوست خود آزمایش کرد تا از عدم بروز واکنش آلرژیک اطمینان داشته باشید.
  • مقدار مناسب از پماد را روی ناحیه مورد نظر زده و با چوب بستنی یا آبسلانگ پخش کرده و سپس با یک کیسه فریزر یا نایلون ناحیه را بپوشانید تا در معرض هوای آزاد نباشد.
  • بعد از ۱۵ تا ۴۵ دقیقه (بستگی به نوع پماد دارد) ناحیه را با شامپو بچه و آب شستشو داده و سپس لیزر را شروع کنید.
  • استفاده بی‌رویه و بیش از حد از پماد ممکن است عوارض جانبی خطرناکی مانند اختلال در ضربان قلب، تهوع، سرگیجه، بی‌حالی و گردن خون ایجاد کند.
  • در صورت تماس پماد با چشم باید فورا چشم را با آب یا محلول نمکی شستشو داده و به پزشک مراجعه کرد.
  • استفاده از پماد بی حسی فقط برای انجام کارهای پزشکی و لیزر و نه برای کارهای غیرپزشکی مانند وکس و اپیلاسیون توصیه می‌شود.

پمادهای بی حس کننده عمل می‌کنند تا اینکه سیگنال‌های درد از اعصاب پوستی به مغز منتقل نشود. این کار را با مسدود کردن کانال‌های سدیمی در غشای عصبی انجام می‌دهند. کانال‌های سدیمی نقش مهمی در تولید و انتقال تکانه‌های عصبی دارند. وقتی پمادهای بی حس کننده به پوست زده می‌شوند، مواد فعال آن‌ها وارد بافت عصبی می‌شوند و جریان سدیم را کاهش می‌دهند. در نتیجه، تکانه‌های عصبی کمتر یا هیچ تولید یا انتقال نمی‌شوند و فرد حس درد را از دست می‌دهد. همچنین در برخی موارد می توانید برای کاهش خارش و التهاب نیز از این پمادها استفاده کنید البته باید توجه داشته باشید که فقط در موارد خیلی خاص و شدید می توان مورد استفاده قرار داد در اغلب موارد می توان از پمادهای ضد خارش مثل پماد کالامین استفاده کرد.

پماد کالامین یک محصول آرام‌بخش پوست است که به ویژه برای درمان علائم خارش، التهاب و تحریکات پوستی مانند اگزما، عفونتهای پوستی و سوختگی‌های سطحی استفاده می‌شود. این پماد عمدتاً شامل اکسید روی و گلیسرین است که خصوصیات ضد التهابی و آرام‌بخشی دارد. با این حال، همان‌طور که بسیاری از داروها و محصولات پوستی دیگر دارای عوارض جانبی می‌باشند، پماد کالامین نیز ممکن است برخی عوارض آن را ایجاد کند.

بین عوارض جانبی کم‌ترین گزارش شده‌شده از استفاده‌ی بیش از حد پماد کالامین می‌توان به حساسیت، قرمزی، تحریک و خشکی پوست اشاره کرد. در موارد نادر، ممکن است شخص به عنوان یک علامت حساسیت، تورم یا آلرژی به اجزای پماد واکنش نشان دهد. برای پیشگیری از این مشکلات، بهتر است قبل از استفاده از پماد کالامین، یک تست کوچک روی یک قسمت کوچک از پوست انجام دهید تا واکنشی آلرژیک را نداشته باشید. همچنین، در صورت بروز هر گونه علامت یا علائم ناخواسته پس از استفاده از پماد کالامین، به پزشک مراجعه کنید.

عوارض استفاده از پمادهای بی حس کنند

استفاده از پماد بی حس کننده می‌تواند در برخی موارد خطر داشته باشد. عوارض جانبی پماد بی حس کننده ممکن است شامل:

  • واکنش آلرژیک به مواد تشکیل دهنده پماد، مانند خارش، قرمزی، تورم یا بثورات در ناحیه استفاده شده.
  • اختلال در عملکرد قلب، مغز، تنفس یا سیستم عصبی در صورت استفاده بی‌رویه و بیش از حد از پماد، مانند سرگیجه، تهوع، بی‌حالی، ضعف عضلانی یا گردن خون.
  • آسیب به بافت قرنیه چشم در صورت استفاده نادرست و مکرر از پماد بر روی چشم، مانند التهاب، زخم، نکروز یا کور شدن.
  • کاهش اثر داروهای دیگر که با پماد تعامل دارند، مانند داروهای ضد قارچ یا ضد ویروس.

برای جلوگیری از عوارض جانبی پماد بی حس کننده باید:

    • قبل از استفاده از پماد با پزشک یا داروساز مشورت کرده و دستورالعمل را به دقت رعایت کرد.
    • قبل از استفاده از پماد مقدار کمی از آن را بر روی پوست خود آزمایش کرده و در صورت بروز هرگونه واکنش نامطلوب به پزشک مراجعه کرد.
    • مقدار مناسب و مطابق با نوع و سطح ناحیه‌ای که قرار است بی حس شود از پماد استفاده کرده و زمان لازم را برای فعال شدن پماد صبر کرد.
    • از تماس پماد با چشم، دهان، بینی یا زخم‌های باز خودداری کرده و در صورت تماس فورا ناحیه را با آب شستشو داده و به پزشک مراجعه کرد.
    • از استفاده هم‌زمان چندین نوع پماد بی حس کننده خودداری کرده و در صورت نیاز به تغییر نوع پماد با پزشک یا داروساز مشورت کرد.
    • اطلاعات لازم را درباره داروهای دیگر که در حال مصرف هستید به پزشک یا داروساز بدهید تا از تعاملات نامطلوب با پماد جلوگیری کنید.
    • از استفاده بی‌مورد و بی‌دلیل از پماد بی حس کننده خودداری کرده و فقط در موارد ضروری و با توجه به نوع و میزان درد خود از آن استفاده کنید.

‫2 دیدگاه ها

  1. من از پماد پماد زایلاپی استفاده کردم دچار التهاب شدید شدم 🙁 قبل از استفاده حتما تست کنید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا