عفونت‌های ادراری: پیگشیری، علائم و درمان

عفونت اداری یک اشتباه تایپی است که به جای عفونت ادراری نوشته شده است. عفونت ادراری یک نوع عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد. علائم عفونت ادراری ممکن است شامل سوزش هنگام ادرار کردن، تکرر ادرار، درد شکم یا پهلو، تب و خستگی باشد. عفونت ممکن است در مثانه، مجرای ادرار، حالب یا کلیه‌ها رخ دهد. عفونت ادراری معمولاً با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود.

پیشگیری از عفونت اداری

برای پیشگیری و درمان عفونت ادراری، توصیه می‌شود که:

• مایعات فراوان بخصوص آب بنوشید
• به محض حس نیاز به ادرار کردن، به دستشویی بروید و خود را خالی کنید
• پس از رابطه جنسی، ادرار کنید
• به صورت جلو به عقب خود را تمیز کنید
• لباس زیر پنبه‌ای گشاد و تمیز بپوشید
•  محصولات حاوی عطر یا صابون‌های تحریک‌آور را از منطقه تناسلی دور نگه دارید
•  خوردن محصولات لبنی حاوی پروبیوتیک چون ماست چکیده گیر چال چاد

علائم داشتن عفونت

برای مطمئن شدن از داشتن عفونت ادراری، بهتر است به پزشک مراجعه کنید و آزمایش ادرار بدهید. اما برخی از علائم عفونت ادراری می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

• سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
• تکرر یا اضطرار برای ادرار کردن
• تیرگی یا بوی نامطبوع ادرار
• خون یا چرک در ادرار
• درد در پهلو، شکم، لگن یا کمر
• تب، لرز، خستگی یا ضعف

این علائم ممکن است در عفونت‌های مختلف دستگاه ادراری فوقانی (کلیه‌ها و میزنای‌ها) یا تحتانی (مثانه و مجاری ادرار) متفاوت باشند. بعضی از عفونت‌ها هم ممکن است بدون علامت باشند. بنابراین، در صورت داشتن هرگونه نگرانی یا شک، به پزشک خود مشورت کنید.

عواملی که باعث عفونت می شود

عفونت ادراری یک نوع عفونت باکتریایی است که بر بخشی از دستگاه ادراری تأثیر می‌گذارد. عفونت ممکن است در مثانه، مجرای ادرار، حالب یا کلیه‌ها رخ دهد. علائم عفونت ادراری ممکن است شامل سوزش هنگام ادرار کردن، تکرر ادرار، درد شکم یا پهلو، تب و خستگی باشد.

برخی از عواملی که باعث بروز عفونت ادراری می‌شوند عبارتند از:

• زن بودن: زنان به دلیل داشتن مجرای ادرار کوتاه‌تر و نزدیک‌تر به مقعد، بیشتر از مردان دچار عفونت ادراری می‌شوند.
• رابطه جنسی: رابطه جنسی ممکن است باعث منتقل شدن باکتری‌ها از منطقه تناسلی به مجرای ادرار شود.
• استفاده از دیافراگم‌ها و اسپرم‌کش‌ها: این وسایل ممکن است باعث تغییر در فلور طبیعی واژن شده و خطر عفونت را بالا ببرند.
• سابقه خانوادگی: برخی افراد به دلایل ژنتیکی یا ساختاری بیشتر در معرض خطر عفونت ادراری هستند.
• سیستم ایمنی سرکوب‌شده: بیماران مبتلا به دیابت، HIV، سرطان یا در حال درمان با داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی، کمتر قادر به مقابله با باکتری‌های عامل عفونت هستند.

درمان عفونت ادراری

قرص فنازومکس یک داروی ضد درد و ضد التهاب است که برای رفع سوزش و درد ناشی از عفونت ادراری مصرف می‌شود. این دارو با اثر بی‌حس‌کننده‌ای که دارد، علائم ادراری را تسکین می‌دهد، اما عفونت را درمان نمی‌کند. برای درمان عفونت ادراری باید از داروهای تجویز شده توسط پزشک استفاده کنید. قرص فنازومکس ممکن است عوارض جانبی مانند سرگیجه، سردرد، سوء هاضمه، تورم صورت و انگشت‌ها، افزایش فشار خون و غیره داشته باشد. باید با احتیاط و طبق نظر پزشک مصرف شود.

• برای درمان عفونت ادراری، معمولاً آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود که باکتری‌های عامل عفونت را از بین می‌برد. نوع و مدت زمان مصرف آنتی‌بیوتیک بستگی به شدت و نوع عفونت دارد و باید توسط پزشک تعیین شود.
• برخی از آنتی‌بیوتیک‌های رایج برای درمان عفونت ادراری عبارتند از:
• – سفکسیم، سیپروفلوکساسین، کوتریموکسازول و …
• – آموکسی‌سیلین / آگمنتین، سفالکسین (کفلکس)، فسفومایسین (مونورول)، لووفلوکساسین (لووکسین)، نیتروفورانتوئین (Macrodantin ،Macrobid)، تری‌متوپریم / سولفامتوکسازول (باکتریم، سپترا) و …
• برای تسکین درد و سوزش ناشی از عفونت ادراری، ممکن است داروهای ضد درد یا ضد التهاب ناستروئیدی (NSAID) مانند آسپرین، ایبوپروفن یا ناپروکسن مصرف کنید. همچنین داروهای ضد اسپاسم مانند فنازوپیریدین می‌توانند به تسکین درد و سبز شدن ادرار کمک کنند.

برای درمان عفونت ادراری، معمولاً آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. نوع و مدت زمان مصرف آنتی‌بیوتیک بستگی به شدت و نوع عفونت، سن، بارداری و حساسیت دارویی دارد. برخی از آنتی‌بیوتیک‌های رایج برای عفونت ادراری عبارتند از:

• • سفکسیم
  • سیپروفلوکساسین
  • کوتریموکسازول
  • فسفومایسین
  • لووفلوکساسین
  • نیتروفورانتوئین
  • آموکسی‌سیلین/آگمنتین
  • سفالکسین
  • سفتریاکسون

این داروها ممکن است عوارض جانبی مانند اسهال، تهوع، استفراغ، سردرد، آسیب عصب یا تاندون داشته باشند. برای تسکین درد ناشی از عفونت ادراری، ممکن است داروهای ضد درد یا ضد التهاب مانند آسپرین، آستامینوفن یا ایبوپروفن تجویز شود. همچنین داروهای ضد اسپاسم مانند فنازوپیریدین ممکن است کمک کنند. این دارو باعث تغییر رنگ ادرار و دیگر ترشحات بدن مانند اشک چشم می‌شود.

همچنین قرص فنازومکس یک آنتی‌بیوتیک است که به طور گسترده برای درمان عفونت‌های ادراری استفاده می‌شود. این دارو با مهار انتقال DNA و تکثیر باکتری‌ها، باعث کنترل و تخلیه علائم و علامت‌های عفونت ادراری می‌شود. وقتی باکتری‌های مسبب عفونت در دستگاه ادراری حضور دارند، فنازومکس با کاهش تعداد آن‌ها به تسریع فرآیند بهبودی کمک می‌کند. برای استفاده موثر از این دارو، مهم است که دستورات پزشک را رعایت کرده و دوره معرفی شده را کامل کنید. همچنین، قبل از استفاده از قرص فنازومکس، توصیه می‌شود با یک پزشک متخصص مشورت کنید تا اطمینان حاصل شود که این دارو برای شما مناسب است و هیچ تداخلی با داروهای دیگر ندارد.