ازدواج یک وضعیت قانونی است که در آن دو نفر از نظر قانون به هم می پیوندند. این امر معمولاً شامل اخذ مجوز ازدواج و سپس مبادله نذر در مراسمی است که توسط یک مقام مجاز انجام می شود. هنگامی که یک زوج ازدواج می کنند، چندین حقوق از جمله برخی از وضعیت های مالیاتی مطلوب، توانایی تصمیم گیری در صورت ناتوانی همسرشان و حقوق مالکیت به دست می آورند.
ازدواج سنتی
برای صدها سال، حق ازدواج فقط به زوج های دگرجنس گرا اعطا می شد. در سال 1996، کنگره قانون دفاع از ازدواج یا DOMA را تصویب کرد که ازدواج بین افراد همجنس را ممنوع می کرد. با این حال، در سال 2013، دادگاه عالی ایالات متحده حکم داد که DOMA متمم پنجم را نقض کرده است و سپس برخی از ایالت ها قوانینی را تصویب کردند که به زوج های همجنس اجازه می دهد تا ازدواج کنند. هر ایالت شرایط خاص خود را برای اخذ مجوز ازدواج و افرادی که مجاز به انجام مراسم هستند، دارد. برخی از انواع ازدواج ممنوع است زیرا خلاف سیاست های عمومی است.
ازدواج با قانون مشترک
برخی از ایالت ها اتحادیه بین زوج هایی را که مجوز دریافت نمی کنند یا مراسم ازدواج را انجام نمی دهند، به رسمیت می شناسند. به این ازدواج عرفی می گویند. در ایالت هایی که این وضعیت را به رسمیت می شناسند، همسران قانون عادی از حقوقی مشابه با همسران در سایر ازدواج ها برخوردار هستند. اگر رابطه آنها منحل شود، یک زن و شوهر در یک ازدواج معمولی احتمالاً باید از طریق طلاق یا انحلال روند.
اکثر ایالت هایی که ازدواج با قانون عرفی را به رسمیت می شناسند شرایط مشابهی برای زوج ها دارند:
- هر دو نفر باید دارای سن رضایت ایالت باشند
- هیچ یک از این دو نفر نمی توانند قبلا ازدواج کرده باشند
- هر دو نفر باید عقل سلیم داشته باشند
- زن و شوهر باید با هم زندگی کنند
قراردادهای زناشویی
قبل از ازدواج، برخی از زوج ها تصمیم می گیرند که قراردادهای پیش از ازدواج را در مورد حقوق و وظایف مالکیت خود در طول ازدواج خود منعقد کنند. موضوعات تحت پوشش قرارداد پیش از ازدواج ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- نحوه رسیدگی به امور مالی در دوران ازدواج
- نحوه تقسیم اموال در طلاق
- چه کسی مسئول چه بدهی هایی است
- نحوه انتقال اموال در صورت فوت همسر
نحوه حل و فصل هر گونه اختلاف نظر در آینده
با این حال، توجه به این نکته مهم است که برخی از موضوعات وجود دارد که قرارداد پیش از ازدواج نمی تواند شامل آنها شود. قوانین مربوط به هر موضوع غیرمالی، مانند کارهای خانگی، روابط با همسر، توافقات در مورد نام خانوادگی یا حضانت فرزند، نمی توانند در پیش ازدواج گنجانده شوند. قراردادهای پیش از ازدواج نیز ممکن است حاوی مقرراتی نباشد که خط مشی عمومی را نقض کند. دادگاه همچنین می تواند پیش از ازدواج را در صورتی که متوجه شود یکی از زوجین مجبور شده یا مجبور به امضای آن شده است، باطل می کند.
زوج هایی که قبلاً ازدواج کرده اند می توانند پیش نویس توافق نامه پس از ازدواج را در نظر بگیرند. یک توافق نامه پس از ازدواج موضوعاتی مشابه با توافقات قبل از ازدواج را پوشش می دهد، و اغلب می تواند به کاهش تنش در ازدواج ناشی از عدم اطمینان در مورد مسائل مالی کمک کند. در تهیه پیش نویس قرارداد پیش از ازدواج یا پس از ازدواج، به طور کلی ایده خوبی است که هر یک از همسران وکیل خود را داشته باشند تا به منافع خود توجه کنند.
